خسرو معتضد در گفتگو با خبردارو در مورد عملکرد وزارت بهداشت گفت :در سال 1320 لایحه ای در مجلس تصویب شد که وزارت بهداشت دارو برا به صورت رایگان در اختیار بیماران قرار دهد این اقدامات مستلزم سرکشی دایم وزیر و معاونان و مدیران کل به مناطق حول و حوش شهر تهران بود و کاظمی وزیری بود که پشت میز خود نمی نشست و به تبعیت از رضاشاه که اغلب به سرکشی می رفت خود نیز به بلوکات اطراف شهر سفر کرده به چشم خود پیشرفت کارها را می دید .
او می نویسد در اطراف تهران چهار مرکز معین شد : اول کرج که امور صحی بوکات شهریار و ساوجبلاغ بدان ارجاع می شد. کارهای صحی دانشکده کشاورزی و بهداری قصبه نیز با مرکز کرج بود .
دوم کهریزک که امور صحی غارو فشافویه را اداره می کرد .
سوم امامزاده جعفر ورامین که یک مرکز صحی امور بهداشت و درمان بلوک ورامین و خوار را مورد رسیدگی قرار می داد .
چهارم تجریش و دزاشیب که امور صحی شمیرانات و لواسانات بدان ارجاع می شد .
او می نویسد عده ای سودجوی بیکاره را منتظر خدمت کرد و یوسف علیم السلطنه بزرگمهر “همه کاره وزارت بهداری را که از اعمال او راضی نبودم و ایرادهای بسیار بر او وارد شده بود به چهار ماه مرخصی فرستادم” او می نویسد شخصا به
بیمارستان ها ، آسایشگاه ها و درمانگاه ها می رفته و جریان های امور را از نزدیک نظارت می کرده است .
او می نویسد دکتر منیری برادر همسر شکراله صفوی مدیر روزنامه با نفوذ کوشش و وکیل مجلس که بدون اجازه وزارتخانه و اطلاع قبلی محل خدمت خود را در شهسوار (تنکابن) ترک کرده و با اتومبیل اداری به تهران آمده بود منتظر خدمت کرد و به گله و اعتراض شکراله صفوی که سابقه دوستی نیز با کاظمی داشته توجهی نشان نداده و بدین ترتیب انضباط و دیسیپلین را در وزارتخانه برقرار کرده است.
بودجه وزارت بهداری چهار و نیم میلیون تومان بود
در آن زمان جمعا مبلغ چهارنیم میلیون تومان برای وزارت بهداری بودجه تعیین شده بود که در یازده ماهه 1320 در مرکز و ولایات قریب به سه میلیون و نیم تومان خرج شده بود از کمپانی نفت انگلیس و ایران هم همه ساله مبلغی به عنوان کمک صحی به وزارت بهداری و قبل از تشکیل آن وزارتخانه به اداره کل بهداری پرداخت می شد که جزو بودجه درآمد وزارتخانه منظور نمی شد و علیم السلطنه بزرگمهر دارو دسته او آن را به مصرف پاداش و انعام رسانده مبلغ آن را هم سری نگاه داشته بودند به دستور کاظمی این مبلغ هم جزو بودجه وزارتخانه شد و از محل آن دوای فقرا و مخارج واجب بیمارستان ها و تعمیر اثاث آن ها و لوازم تنظیفاتی تامین شد . کاظمی می نویسد هر زمان به حضور شاه می رسید و گزارش می داد شاه گزارش های او را مورد تحقیق و تایید قرار می داد .
او می افزاید : درصدد بودم که برای صندوق احتیاط کارکنان وزارت بهداری و کارگران بیمارستان ها اقداماتی انجام دهم که متاسفانه عمر کابینه فروغی به سر رسید . حتی در نظر داشتم هیات طرف اعتمادی مرکب از حکیم الملک (ابراهیم حکیمی) و موتمن الملک پیرنیا و حاج سید رضا فیروزآبادی (موجد و موسس بیمارستان خیریه فیروزآبادی در شهر ری )تشکیل دهم و در خصوص استفاده از آب های معدنی کشور طرحی تهیه کرده بودم که با تغییر کابینه همه این برنامه ها نافرجام ماند و من از کابینه کناره گرفتم.
مدت تصدی باقر کاظمی در وزارت بهداری از دوازدهم آذر تا یازدهم اسفند ماه 1320 بود و در طول این مدت کوتاه او توانست اصلاحاتی را که شرحش گذشت در آن وزارتخانه به انجام رساند .
سال منحوس و1321
هنگامی که سال 1321 هـ.ش آغاز شد مردم ایران
نمی دانستند متفقین چه خوابی برایشان دیده اند .
شوروی و انگلستان که امریکا پس از حمله نیروی هوایی ژاپن به جزایر مروارید (پرل هاربر در هاوایی) تازه به آنان ملحق شده و 30 هزار سرباز امریکایی در اواخر سال 1320 در بندر شاهپور ( امام خمینی امروز) پیاده شده بودند ناگهان تصمیم گرفتند اسرای لهستانی را که قربانی ائتلاف شوم هیتلر-استالین در سال 1939 م / 1318 هـ.ش شده بودند و در ترکستان و مناطق آسیایی شوروی به حال اسارت می زیستند راهی تهران کنند . سال 1321 سال تیفوس ، سالی بود که قحطی ، سالی لهستانی ها طلیعه نموده و دمار از روزگار ایرانیان درآوردند .ادامه دارد