نائب رئیس اتحادیه واردکنندگان دارو گفت: با بودجهای که برای سال آینده به دارو اختصاص یافته در بهترین حالت ۴ تا ۵ ماه میتوانیم وضعیت را تحمل کنیم.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خبردارو؛ دکتر مجتبی بوربور افزود: دلار ۲۸ هزار و ۵۰۰ تومانی به سختی یافت میشود و ارز نیمایی هم با کارمزدش حدود ۳۵ هزار تومان میشود که با یوروی ۳۵ هزار تومانی، اندازه بازار دارویی ایران سال آینده تقریبا ۲۵۰ هزار میلیارد تومان خواهد شد، اگر ۷۰ درصد را دولت یا بیمهگذار بدهد یعنی حدود ۱۷۵ هزار میلیارد تومان، حال میگویند ما میخواهیم ۷۰ هزار میلیارد تومان برای بودجه دارو هزینه کنیم پس درواقع یک کسری بودجه ذاتی برای حوزه دارو خلق می شود.
وی ادامه داد: وقتی ذخایر استراتژیک ما در حوزه مواد اولیه، اقلام بستهبندی و داروهای ساختهشده کاهش پیدا کرده و با توجه به این که بودجه در نظر گرفتهشده فقط ۳۰ تا ۳۵ درصد نیاز کشور را جوابگو است، سال آینده چطور میتوانیم کمبود نداشته باشیم؟
دکتر بوربور عنوان کرد: چند وقت پیش اعلام کرده بودم که اگر درست کار نکنیم به کمبود ۱۰۰۰ قلم دارو هم میرسیم اما الان اعتراف میکنم که سازمان غذا و دارو علیرغم مشکلات، در دو سه ماه اخیر بهتر از چیزی که فکر میکردم، عمل کرده است.
وی افزود: دولت در طرح دارویار همان مبلغ معیّن را نداد و رئیس سازمان غذا و دارو روز ۷ اسفند به سختی توانست ۹ هزار میلیارد تومان از مطالبات را بگیرد تا سیستم تامین دارو از هم نپاشد. سازمان غذا و دارو کمبودها را محرمانه و غیرمحرمانه به مسئولین بالادستی اعلام کرده و صبح تا شب کار میکنند اما نواقص موجود، دست آنها نیست.
نائب رئیس اتحادیه واردکنندگان دارو گفت: قیمت کاغذ و اقلام بستهبندیِ منتج از کاغذ در ماه جاری تقریبا ۲ برابر شده و پیشبینی میشود که بعد از عید تا ۳ برابر هم افزایش قیمت داشته باشد. این فقط مثال کاغذ است و از قیمت سایر اقلام بستهبندی صرف نظر میکنم. در زمینه اقلام وارداتی هم الان تخصیص ارز به شدت کم شده است. ارز یورویی در سیستم بانکی موجود نیست، البته اعلام میکنند که در سامانه نیما مثلا این قدر ارز تخصیص یافته اما عملا یورو نداریم یا حداقل اگر یورو در منابع کشور وجود دارد، تخصیصش به شرکتهای دارویی با وقفه انجام میشود.
وی تصریح کرد: بیش از ۴ هفته است که این اتفاق افتاده و اگر عملیات تامین ارز ۴ هفته عقب بیفتد، اثرات ناگواری بر تامین محصولات خواهد داشت.
دکتر بوربور خاطر نشان کرد: از طرفی مطالبات در سیستمهای دولتی مثل بیمارستانها و مراکز درمانی انباشته شده و آنها به دلیل عدم تخصیص بودجه، در ایفای تعهد به شرکتهای پخش و تولیدکنندهها و واردکنندهها ناتوان هستند. یعنی در این بخش هم ما تحت فشار هستیم.
نائب رئیس اتحادیه واردکنندگان دارو در پاسخ به این سوال که آیا در حوزه دارو، تحریم هستیم و تحریمها روی کمبودهای دارویی اثر گذاشته یا خیر، گفت: دارو تحریم نیست ولی مگر میشود دارو را مفت و رایگان وارد کشور کرد؟ ما الان تنوع ارزیِ مورد نیاز را نداریم. یعنی نمیتوانیم بگوییم الان میخواهیم با یورو دارو وارد کشور کنیم، دلار که کلا از تجارت ارزی ما حذف شده است. درواقع مکانیزمهای تحریم به صورت غیرمستقیم، تامین دارو و مواد اولیه و سلامت مردم ما را به خطر انداخته است.