بعد از آغاز تحریم‌های آمریکا علیه ملت ایران، یکی از بزرگترین مشکلات کشور در حوزه تامین دارو و در بخش درمان بود، اما امروزه با اتکا به دانش بومی، بخش اعظمی از داروهای مورد نیاز مردم در داخل کشور تولید می‌شود و در این بخش کمبودی وجود ندارد.
۰
تاریخ انتشاردوشنبه ۱۷ تير ۱۳۹۸ - ۱۱:۳۲
کد مطلب : ۴۰۰
چرا دارو گران است؟
امروزه همه داروهایی که در داخل کشور تولید می‌شوند تحت پوشش بیمه قرار دارند و قیمت آنها بالا نیست، اما داروهای خارجی که مشابه داخلی دارند، بیمه آنها را تقبل نمی‌کند و طبیعی است که قیمت آنها بالاتر باشد.
در برخی مواقع دیده شده که پزشکان تاکید دارند که حتما بیمار از داروی خارجی استفاده کند و زمانی‌که آن فرد به داروخانه مراجعه می‌کند با داروهای گران روبه‌رو خواهد شد، در صورتی که داروی ایرانی آن تحت پوشش بیمه است و قیمت بسیار پایین‌تری دارد. گرانی برخی از داروها دلیل دیگری هم دارد و مربوط به مکمل‌ها و داروهای تقویتی می‌شود که جزو موارد پوششی بیمه نیست و زمانی‌که بیمار هزینه دارو را پرداخت می‌کند، فکر می‌کند که دارو گران شده در صورتی که هزینه مکمل‌ها را پرداخت کرده است.
امروزه داروهای داخلی همه تحت پوشش بیمه قرار دارند و داروهای خارجی نیز که تحت نظارت وزارت بهداشت وارد می‌شود، قیمت چندان بالایی ندارد و فقط یک بخشی از داروها که مشابه ایرانی دارند و بیمار می‌خواهد نمونه خارجی آن را تهیه کند یا با دستور پزشک تجویز می‌شود، آن داروها گران هستند.
البته ما منکر افزایش قیمت اقلام داویی نسبت به چندسال گذشته نیستیم و یک شرکت تولید دارو، با افزایش هزینه‌های جاری برای تامین مواد خام، پرسنل و ... روبه‌رو است و در چندسال گذشته این موارد با افزایش هزینه روبه‌رو بوده‌اند و همین امر بر افزایش چند درصدی قیمت داروهای تولید داخل نیز تاثیر گذاشته، اما این افزایش هزینه‌ها کمتر از نرخ تورم بوده است.
از سوی دیگر دارویی که در داخل تولید می‌شود تا زمانی‌که از شرکت تولید کنند به دست بیمار برسد، مسیری را طی می‌کند و هر بخشی، سود خود را روی آن دارو می‌کشند، با این اوصاف برای داروهای تولید داخل ما قیمت بالا نداریم ولی داروهای خارجی چند درصد گرانتر است. یکی دیگر از مواردی که در گرانی اقلام حوره بهداشت و درمان بی‌تاثیر نیست، تهیه برخی از اقلام دارویی با ارز آزاد است. برخی از وارد کنندگان دارو در کشور چون با ارز غیردولتی این اقلام را وارد می‌کنند، قیمت آن داروها بالاتر است.
این داروها هیچ‌گونه مشکلی ندارند و تنها از مجاری دولت وارد کشور نمی‌شود. دولت باید به فکر این نوع داروها باشد و داروهایی که در داخل از کشور تولید نمی‌شود با بیمه نیز قابل پرداخت باشند و یک فرآیند برای واردات آن با ارز چهار هزار و 200 تومانی تعریف شود. در چندسال گذشته وزارت بهداشت بازرسی از داروخانه‌ها را افزایش داده و اگر داروهای آزاد، با قیمت گران در داروخانه‌ها عرضه شود، با آن داروخانه‌ها برخورد می‌شود.
با این حال عمده مشکل ما در تامین هزینه‌های مردم در بحث بهداشت و درمان است که قدرت خرید داروها را از آنها گرفته است. این یک حقیقت است که ما نتوانسته‌ایم با توجه به افزایش قیمت‌ها در همه امور که بهداشت و درمان نیز جزو آنهاست، افزایش حقوق و دستمزد داشته باشیم. شرایط اقتصادی جامعه و کاهش قدرت خرید مردم نیز بر این نارضایتی آنها از قیمت اقلام دارویی تاثیرگذار است.
شاید آنها هزینه‌ای که برای تامین دارو و درمان در نظر می‌گیرند با توجه به شرایط اقتصادی همخوانی نداشته باشد. آن افرادی که از فرد بیمار مراقبت می‌کنند گاها هزینه‌های ماهانه آن بیمار آنقدر زیاد می‌شود که با دستمزد یک خانواده همخوانی ندارد.
امروزه یک کارگر یا کارمند برای اجاره خانه، هزینه خوراک، تحصیل فرزندانش و دیگر هزینه‌های روزمره زندگی‌اش با مشکل روبه‌رو است و زمانی‌که هزینه‌های دارو و درمان نیز به آن هزینه‌ها اضافه می‌شود، بدون شک برای تامین هزینه‌های درمانی با مشکل روبه‌رو خواهد شد.
منبع: سلامت نیوز
