احتمال انتقال ویروس آبله میمون از طریق پلاسما و یا محصولات دارویی مشتق از پلاسما وجود ندارد چون ساختار این ویروس بگونه ایست که نمی تواند در فرآیند تولید این محصولات زنده بماند.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خبردارو به نقل از انجمن پروتئین های درمانی پلاسما؛ از ماه می 2022 که موارد ابتلا به ویروس آبله میمون در کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی افزایش یافت، بیمارانی که از درمان های حاصل از پروتئین های پلاسما استفاده می کنند نسبت به ایمنی این درمان ها دچار نگرانی شدند.


انجمن پروتئین های درمانی پلاسما با بررسی یافته های علمی در این خصوص اعلام کرد: ویروس آبله میمون به راحتی بین انسان ها شیوع پیدا نمی کند و انتقال انسان به انسان از طریق تماس نزدیک با ضایعات پوستی فرد آلوده یا از طریق قطرات بزرگ تنفسی که طی تماس طولانی مدت چهره به چهره منتشر شوند و یا لمس سطوح، ملحفه و ظروف غذای آلوده رخ می دهد.

انتقال ویروس ممکن است در طول رابطه جنسی رخ دهد و شیوع کنونی عمدتاً در بین مردان همجنس گرا گزارش شده است، البته به طور کلی آبله میمون یک عفونت مقاربتی در نظر گرفته نمی شود و در بررسی های بالینی موارد اندکی در این خصوص مشاهده شده است.

همچنین تا کنون هیچ مدرکی مبنی بر انتقال آبله میمون از طریق خون و اجزای خون از جمله پلاسما و محصولات دارویی مشتق از پلاسما گزارش نشده است. بنابراین خطر انتقال این ویروس در پروتئین های درمانی پلاسما به دلیل فرآیندهای تولید کاهش می‌یابد چرا که ویروس آبله میمون مانند ویروس‌های آبله قدیمی و آبله گاوی بخاطر اندازه بزرگ و پوشش لیپیدی، نسبت به مراحل غیرفعال سازی و ویروس زدایی که در فرآیندهای تولید مشتقات پلاسما استفاده می شوند حساس است و از بین می رود.

از طرفی بر اساس دستورالعمل های غربالگری اهداکننده، احتمال اینکه فرد دارای علائم آبله میمون جهت اهدا پذیرفته شود بسیار بعید است، این علائم عموماً شامل تب، خستگی، سردرد، بزرگ شدن غدد لنفاوی و ضایعات پوستی است، لذا انجمن پروتئین های درمانی پلاسما بر اساس شواهد علمی مذکور اعلام می کند، احتمال آلوده شدن پلاسمای خون به ویروس آبله میمون ممکن نیست و یا بسیار اندک است.