نایب رئیس اتحادیه واردکنندگان دارو گفت: ما در سال حدود 40 هزارمیلیارد تومان ارز 4200 تومانی مصرف می‌کردیم یعنی مابه التفاوت ارز ترجیحی و نیمایی حدود 40 هزار میلیارد تومان می‌شد که در بودجه امسال هفتاد هزار میلیارد تومان برای پوشش آن در نظر گرفته شده است.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خبردارو؛ آقای مجتبی بوربور با اشاره به سازو کار افزایش قیمت دارو در بودجه ۱۴۰۱ افزود: اگر این سازوکار درست انجام شود، نباید افزایش قیمت را در سطح مصرف‌کننده ببینیم.

وی درباره تاثیر حذف ارز 4200 تومانی بر افزایش قیمت داروها گفت: من اسم این ماجرا را گران شدن قیمت دارو نمی‌گذارم بلکه واقعی‌شدن قیمت دارو است. اگر در 5 سال گذشته تورم را جمع بزنید، امسال نسبت به سال 95 میزان تورم کشور 300 درصد بیشتر بوده ولی دارو به طور متوسط در این مدت 110 درصد گران شده‌ است. این اثر تجمعی باعث شده که ما شاهد احساس افزایش قیمت قابل توجه دارو از سوی مصرف کننده باشیم. از آن طرف هم مجلس کار هوشمندانه‌ای در بودجه انجام داده و هفتاد هزار میلیارد تومان برای ما به‌ التفاوت قیمت دارو تخصیص داده که از طریق بیمه و یارانه برای مصرف‌کننده پوشش داده شود.

 نایب رییس اتحادیه واردکنندگان دارو افزود: بخشی از این افزایش قیمتی که اکنون شاهد آن هستیم از نیمه دوم سال قبل شروع شده که بعضی از داروها از ارز ترجیحی بنا به سیاست‌هایی که بود، خارج شدند و از ارز نیمایی استفاده کردند و دارو چند ماهی طول می‌کشد تا تغییر قیمت آن به مصرف‌کننده برسد. چون وقتی تغییر قیمت اتفاق می‌افتد از مرحله تامین که تولید یا واردات باشد تا مرحله‌ای که به دست بیمار برسد چند ماهی طول می‌کشد.

وی درباره سازو کار اجرای این سیاست‌ها اظهار کرد: این بودجه باید از سوی دولت تخصیص و به نهادهای بیمه‌گر و بیمه‌ها داده شود و بیمه ها هم به همان نسبت پوشش‌های خود را بیشتر کنند تا بیمار، درصد پرداختش به همان نسبت قبلی کاهش پیدا کند. طبیعتا این موضوع باید به سرعت اجرا شود چون تکلیف در بودجه مشخص است.

آقای بوربور تصریح کرد: خود من هم به عنوان مصرف‌کننده دارو و هم به عنوان کسی که در چرخه دارو فعالیت دارد، متوجه شدم که مردم حق دارند که نگرانی در مورد تامین اقلام داشته باشند ولی مکانیزم‌ها حداقل در ظرف تئوری درست دیده شده یعنی اگر دولت بتواند آن را اجرا کند، آرامش حاصل خواهد شد.

وی افزود: ما داریم یک اشتباه چندساله را جبران می‌کنیم به طوریکه اگر یادتان باشد ارز نیمایی فرضا ده تومن بود و ارز ترجیحی 4200، ولی اکنون فاصله از 30 هزار تومان تا  4200 رسیده و دولت دیگر مجبور است این جراحی را انجام دهد. چون اکنون مصرف‌کننده آن طور که استحقاقش هست یارانه را دریافت نمی‌کند، در واقع تاوان چندسال عدم تغییر سیاست نرخ ارز ترجیحی به نرخ واقعی را می‌دهیم. بهتر است این تاوان را الان بدهیم چون ممکن است بعدها برای ما هزینه‌هایش چه به لحاظ تامین داروی باکیفیت و چه به لحاظ امنیت دارویی بیشتر باشد.